Pterophyllum cf. scalare "Surinam": Klejnot z wód Surinamu
Nazywanie niektórych skalarów nazwą gatunkową „altum” jest często trikiem marketingowym, mającym na celu sprzedaż całkiem zwyczajnego skalara w dotychczas nieznanym wariancie za korzystną cenę.
Pterophyllum surinam altum
Altumy są jasne, literatura o nich jest bogata nawet w czeskim piśmiennictwie. Ryby, o których chcemy tu mówić, są określane handlowo np. jako Pterophyllum surinam „red spotted” lub także Pterophyllum surinam altum. Te ryby występują w wodach Surinamu i Gujany. Są to prawdziwe piękności zarówno pod względem kształtu ciała, jak i ubarwienia.
Jak hodować Pterophyllum cf. scalare „Surinam”
Chów nie różni się zbytnio od zwykłych innych wariantów skalarów. Musimy przede wszystkim dbać o wysokiej jakości parametry miękkiej wody, którą zapewniamy zarówno poprzez jej wymianę (10-20% objętości zbiornika tygodniowo), jak i poprzez wysokiej jakości filtrację. Skalary generalnie nie lubią szybkiego przepływu wody! Temperatura 22-26 °C, pH 6-7.
Pokarm oferujemy głównie żywy, obok planktonu także małe rybki, larwy komarów i inne larwy owadów, kawałki mięsa rybiego. Jest dużo dobrej jakości karm sztucznych, zazwyczaj używamy tych rodzajów, które są przeznaczone dla dyskowców. Pokarm musi być przede wszystkim urozmaicony, nie zapominamy także o okazjonalnych dniach postu, które wpłyną korzystnie na kondycję ryb. Raz na 1-2 tygodnie podaję również niewielką ilość rureczników, nitek i ochotek tylko z dobrych źródeł.
Pterophyllum cf. scalare „Surinam”: Odchów
Odchów jest podobny jak u innych „wysokich” gatunków skalarów, o których informowaliśmy już wcześniej („Pterophyllum Scalare St. Isabel”, „Pterophyllum scalare „Rio Japurá“” itp.). Używamy cieplejszej wody, co najmniej 28 °C, chemizm podobny jak dla niektórych południowoamerykańskich pielęgnic (40-80 μS/cm). Jak to często bywa obserwowane, zwłaszcza młode pary w końcu zjedzą swoje pierwsze lęgi.
Ryby do tarła potrzebują spokoju, dbamy o to, umieszczając je w 80-100 litrowym zbiorniku tarliskowym. Lepsze jest miejsce w półcieniu, najlepiej na końcu „rybarni”, gdzie nie chodzi dużo ludzi.
Ryba ta jest z pewnością urozmaiceniem oferty rzadszych ryb dla naszych akwariów, gorąco polecam ją doświadczonym akwarystom zajmującym się pielęgnicami.
Zdjęcia (dr Vladko Bydžovský):
- Para podczas tarła, samica z przodu. Widać różnicę w brodawkach płciowych. Samiec ma ją ukształtowaną w szpic, samica ma tępe zakończenie.
- Samica przy złożonych jajach, samiec pilnuje okolicy.
- 14-miesięczny samiec gotowy do tarła.
- Młode ryby pierwszego dnia po wypłynięciu.
- Po lewej młode „Surinam”, po prawej te same młode „Manacapurú”.
