Apistogramma elisabethae (Pielęgniczka Agassiza) - Piękno dorzecza Rio Uaupes

Apistogramma elizabethae otrzymałem w 1993 roku od mojego wieloletniego i dobrego przyjaciela Horsta LINKE. Wtedy udało mi się rozmnożyć kilka otrzymanych egzemplarzy, rybki podarowałem znakomitemu czeskiemu hodowcy pielęgniczek Radkowi WINKLEROWI. On następnie rozmnożył te wspaniałe osobniki w dużej ilości.

„Kompleks – agassizii“

Do grupy tych bardzo atrakcyjnych pielęgniczek należą A. agassizii, A. bitaeniata, A. elizabethae, A. gephyra, A. paucisquamis. Samce osiągają około 6 cm, samice są mniejsze, jak to zwykle bywa u pielęgniczek. Osiągają do 3,5 cm długości. Rybka ma dwie formy barwne, czerwono-niebieską i szaro-żółtą.

Pochodzenie

Rybki zostały po raz pierwszy złowione w 1967 roku przez byłego króla Belgii Leopolda III i belgijskiego ichtiologa Dr. J. P.GOSSE w dorzeczu Rio Uaupés. KULLANDER nazwał je w 1980 roku na cześć drugiej żony prof. Louisa R. AGASSIZA, chcąc w ten sposób wyrazić również podobieństwo do Apistogramma agassizi. Woda we wszystkich miejscach, gdzie rybki zostały znalezione, jest bardzo kwaśna i miękka. Przewodność została tam zmierzona na 10 μS/cm, pH 4,7, temperatura 26 °C. Dno tworzy drobny i jasny piasek. Rybki żyją tam w pobliżu brzegu, gdzie jest dużo opadłych liści.

Hodowla

Dla przeciętnie doświadczonego akwarysty nie stanowi problemu utrzymanie rybek w dobrych warunkach. Hodujemy je w miękkiej i lekko kwaśnej wodzie. Pokarm, głównie żywy, nie powinien być zbyt obfity, raczej „ubogi“ i z dużą ilością substancji balastowych. Idealny jest plankton, a od czasu do czasu larwy komarów i innych owadów. Średniej wielkości akwarium (60-100 l) musi mieć wystarczającą ilość kryjówek. Możemy je stworzyć z doniczek lub różnych ceramicznych rurek i wielu małych roślin (Microsorum, Taxiphyllum lub Cryptocoryne spp.). Filtracja nie powinna powodować zbyt silnego przepływu wody. Dobrze jest mieć w akwarium zacienione miejsca, w których rybki mogą się uspokoić.

Rozmnażanie

Jak wszyscy członkowie rodzaju Apistogramma, również pielęgniczki A. elizabethae rozmnażają się w jaskini. Używamy do tego „wody neonowej“ z niewielkim dodatkiem torfu. Temperatura powinna wynosić około 25–26 °C. Liczba jaj wynosi zazwyczaj około 60 sztuk. U starszej samicy w dobrej kondycji nawet około 100 sztuk. Odchów przebiega podobnie jak u innych pielęgniczek południowoamerykańskich.

Zdjęcia:

1. Dorosły samiec.
2. Ciekawa czerwona forma A. elizabethae.
3. Samiec bardzo starannie pilnuje swojego terytorium, zwłaszcza miejsca przyszłych tarlisk.
4. Dorosła samica A. elizabethae.
5. Idealnymi towarzyszami w akwarium są drobnoústki z rodzaju Nannostomus.
6. Samica bardzo starannie pilnuje jaskini, w której ma ikrę.
7. Drobnoústki w pobliżu jaskini stale czają się na możliwość zdobycia ikry lub małego narybku.
8. Radek Winkler wprowadził u nas stosowanie plastikowych rurek do tarła pielęgniczek. Są one bardzo praktyczne w utrzymaniu.
9. Typowo urządzone akwarium "wylęgowe" z młodymi.