Nannostomus sp. CEARA RED: Nowy klejnot z Brazylii
W 2022 roku firma GLASER sprowadziła z brazylijskiego stanu CEARA interesujące i niewątpliwie atrakcyjne rybki, które nosiły dotąd nieznaną nazwę Nannostomus sp. CEARA RED. Miałem tę ogromną przewagę, że od razu z pierwszego importu nabyłem ławicę tych małych klejnotów. Rybki te należą do grupy Nannostomus beckfordi. Jest to jeden z pierwszych gatunków z rodzaju Nannostomus, który został naukowo opisany. Odkryto go w 1858 roku w rejonie przybrzeżnym wokół Demerary w Gujanie. Nazwa gatunkowa tej rybki została nadana na cześć angielskiego pszczelarza i przyrodnika F. J. B. Beckforda.
Rybki te występują we wschodniej części środkowego dorzecza Amazonki w brazylijskim stanie Pará, w dolnym biegu Rio Negro, ale także w Gujanie, Gujanie Francuskiej i Surinamie. Żyją tam w kwaśnych wodach ubogich w minerały, o skrajnie niskich wartościach twardości ogólnej i przewodnictwa. W leśnych strumieniach z płynącą wodą poszukują nie tylko miejsc ze stojącą wodą lub o minimalnym przepływie, ale także obszarów z roślinami pływającymi lub z liśćmi roślin zanurzonych swobodnie unoszących się na powierzchni. W zależności od miejsca występowania i drobnych różnic w ubarwieniu znanych jest wiele synonimów (N. anomalus, N. aripiragensis, N. simplex, N. beckfordi surinami). Obecnie przypuszcza się, że prawdopodobnie nie wszystkie ryby określane nazwą gatunkową beckfordi są rzeczywiście identyczne z tym gatunkiem. Jednak ta nowość pochodzi z północno-wschodniego terytorium Brazylii, na którym znajduje się stan Ceara. Jest to atrakcyjny region dla turystów, zwłaszcza stolica stanu Fortaleza oferuje turystom wiele atrakcji. Temperatury wahają się tam w ciągu roku między 25-32 °C, o czym należy pamiętać tworząc optymalne warunki do hodowli i rozmnażania.
Hodowla jest taka sama jak w przypadku Nannostomus beckfordi, tylko ta nowość jest raczej płochliwa, co jednak często obserwuje się u wielu importowanych ryb. Zdecydowanie nie należy (przynajmniej na razie) do gatunków wydajnych w rozmnażaniu.
Do tarła użyłem standardowego zbiornika tarliskowego o pojemności 5 litrów, którego używam do większości tetr (20 x 15 x 15 cm). Ruszt ikrowy jest niezbędny. Z roślin najbardziej praktyczny jest mikrozorium oskrzydlone (Microsorum pteropus). Dodatek torfu do wody jest bardzo wskazany. Pozostałe parametry wody, której użyłem do tarła i odchowu, są następujące: twardość ogólna 2 do 3°dGH, minimalna zawartość węglanów, przewodnictwo 60 do 70 µS/cm. Temperatura wody 26 °C, pH 6,0-6,5. Pary umieszczamy w zbiorniku tarliskowym wieczorem. Jeśli są dobrze przygotowane do tarła, zazwyczaj trą się następnego dnia. Jednak ilość ikry nie jest zbyt duża, sięga około 20 sztuk. Startowym pokarmem są pantofelki, następnie po 3-4 dniach – w zależności od wielkości – dodajemy larwy artemii lub drobny pokarm pylisty. Przy doborze wielkości pokarmu kierujemy się wielkością oczu narybku, która powinna być porównywalna. Po 5-6 tygodniach dodaję drobny pokarm sztuczny ("S") firmy Dr. Gerald Bassleer.
Ryc. 1: Samiec Nannostomus sp. CEARA RED
Ryc. 2: Samica Nannostomus sp. CEARA RED
Ryc. 3: Tarło w 5-litrowym zbiorniku tarliskowym
Ryc. 4: Nannostomus sp. CEARA RED 4-miesięczny samiec
Ryc. 5: Nannostomus sp. CEARA RED 6-miesięczny samiec
